• Dlaczego łysiejemy?

    26/11/2014

    Masz problem z włosami? Szukaj pomocy u specjalistów.

    Jeżeli dziennie wypada nam do 100 włosów, nie ma powodów do zmartwienia. To jest sytuacja normalna, bowiem włosy mają trzy fazy życia. Faza powstania i wzrostu włosa nazwana została „anagen". Ludzki włos na głowie rośnie w tempie 1 cm na miesiąc. W tej fazie jest ponad 80% wszystkich włosów na głowie przez okres od 3 do 6 lat.

    Druga faza życia włosów tzw. „katagen" rozpoczyna się gdy włos przestaje rosnąć. W tej fazie mamy około 1 do 2% włosów przez 2-3 tygodnie. Faza, kiedy włos wypada ze swojego mieszka, wypychany przez nowy włos, nazywa się „telogen". W tej fazie mamy około 15 do 18% włosów na głowie przez około 3 miesiące. Taka równowaga wzrostu naszych włosów jest gwarantuje w miarę stałą ilość włosów na głowie, czyli średnio około od 100-150 tys. włosów. Na 1 cm² skóry głowy przypada od 150-500 włosów ciemnych i od 180-750 włosów jasnych. Włosów jasnych jest więcej, ponieważ są cieńsze od włosów ciemnych.

    Jeżeli wypada nam więcej niż około 100 włosów dziennie, mamy powód do zmartwienia. Może to oznaczać początek łysienia.

    Łysienie

    Łysienia (alopecia) plackowate, całkowite i rozlane są chorobami skóry o nieustalonej jednoznacznie przyczynie. Łysienie plackowate cechuje się występowaniem ognisk wyłysienia (bez zmian zapalnych), które po kilku lub kilkunastu miesiącach zarastają. Niestety dość często pozostają na stałe. Dla osób dotkniętych tą przypadłością jest to poważny problem emocjonalny. Brak poprawy wyglądu może prowadzić do zaburzeń psychicznych. Choroba ta może pojawić się w każdym etapie życia, choć najczęściej występuje u dzieci i nastolatków.

    Łysienie plackowate

    Łysienie plackowate często występuje rodzinnie. W literaturze można znaleźć doniesienia naukowe wskazujące na podłoże genetyczne przyczyn łysienia. Wśród nich wymieniane są zjawiska autoimmunologiczne, naczyniowe, czynniki psychiczne i zaburzenia w zakresie układu nerwowego.

    Postęp choroby doprowadzi do całkowitej utraty owłosienia skóry głowy, brwi, rzęs, włosów łonowych i pozostałego owłosienia. W ciężkich postaci tej choroby towarzyszą zmiany paznokciowe o rozmaitej morfologii, co sugeruje poważne zaburzenia metaboliczne, źle rokujące na przyszłość. Ostrą fazę łysienia generują prawdopodobnie zjawiska immunologiczne. Przemawia za tym współistnienie łysienia plackowatego z innymi chorobami, w których występują zjawiska autoimmunologiczne: bielactwem, toczniem rumieniowatym, cukrzycą typu I, czy zapaleniem tarczycy (chorobą Hashimoto).

    Łysienie całkowite głowy może być spowodowane zmianami hormonalnymi. Łysienie androgenne jest chorobą, której podłożem są przede wszystkim uwarunkowania genetyczne. Stanowi ponad 90% wszystkich przypadków łysienia. Dolegliwość ta dotyczy głównie mężczyzn. Przyczyną łysienia androgennego jest nadwrażliwość organizmu na dihydrotestosteron (DHT) powstający z testosteronu. DHT powoduje kurczenie się mieszków włosowych, co prowadzi do skrócenia fazy rozwoju włosów i całkowicie hamuje rozwój nowych włosów. Łysieniu typu męskiego towarzyszy często tłusta skóra głowy, będąca wynikiem nadmiernego wydzielania łoju skórnego.

    Łysienie androgenne

    Łysienie androgenne może pojawić się już u nastolatków. Pierwszym symptomem chorobowym jest tzw. „wysokie czoło", czyli podniesienie się linii włosów. Z czasem proces może objąć całą skórę głowy.

    Łysienie androgenne może dotyczyć również kobiet. Często choroba ta towarzyszy hirsutyzmowi. W takiej sytuacji jest objawem zaburzeń hormonalnych. Może być skutkiem zespołu wielotorbielowatych jajników, zespołu Cushinga (nadczynność kory nadnerczy pierwotna lub wtórna), zespołu nadnerczowo-płciowego, ewentualnie guza jajnika lub nadnerczy. U kobiet dość często łysienie androgenne pojawia się po przebytej ciąży i w okresie menopauzy.

    Włosy, paznokcie i skóra

    Stan naszych włosów, paznokci i skóry jest odzwierciedleniem zmian metabolicznych we wnętrzu naszego organizmu. Prawie zawsze problemy z wyglądem zewnętrznym mają złożone przyczyny metaboliczne. Mogą to być:

    1. zmiany hormonalne (równowaga hormonalna estrogenu, progesteronu, testosteronu, hormonów tarczycy – uwaga na teflon!),
    2. choroby skóry rożnego pochodzenia (bakteryjne, grzybicze, wirusowe, autoimmunologiczne),
    3. niektóre leki (szczególnie wtedy, kiedy się sami leczymy),
    4. zła reakcja na stresory (prowadząca do depresji),
    5. zła dieta – szczególnie diety eliminacyjne; http://www.biomol.pl/artykuly/dietetyka/najgorsze-...
    6. intoksykacja (kadmem – osoby palące papierosy, ołowiem – osoby mające kontakt z farbami ołowianymi, żwirem, np. na podwórku lub drodze, z przemysłem wydobywczym lub ciężkim),
    7. niedobór witamin i minerałów:
    • witamina A i β-karoten – ich brak powoduje suchość i  przedwczesne siwienie włosów, tworzenie nadmiernych ilości czopów łojowych i zaskórniaków, nadmierne rogowacenie mieszków włosowych na skórze;
    • witamina B6 – jej brak powoduje zwolnienie procesów wzrostu nowych; witamina B5 – jej brak powoduje wypadanie włosów i pękanie kącików ust, oczu;
    • biotyna witamina H – jej brak jest przyczyną stanów zapalnych skóry, utrudnia regenerację skóry, włosów, paznokci;
    • inozytol – jego funkcja jest uzależniona od obecności kwasu pantotenowego, para-aminobenzoesowego, foliowego i biotyny – brak inozytolu skutkuje szybkim łysieniem;
    • cynk - jest katalizatorem wielu przemian aminokwasów, wpływa bezpośrednio na tworzenie się keratyny, która jest niezbędna do budowy włosów; cynk wpływa na  przyswajalność witaminy A i reguluje pracę gruczołów łojowych – jego brak przyspiesza łysienie;
    • żelazo - wśród wielu objawów niedoboru żelaza w organizmie są: zajady, szorstka skóra i wypadające włosy (rozlane wypadanie włosów telogenowych);
    • magnez - jest pierwiastkiem, który przeciwdziała niedokrwieniu i niedotlenieniu mieszków włosowych; jego niedobór skraca fazę „anagen" - powstania i  wzrostu włosów.

    Analiza pierwiastkowa włosów

    Zalecana dieta, program suplementacji witaminowo – mineralnej i wskazana właściwa aktywność fizyczna, na podstawie analizy pierwiastkowej włosów dają szansę na przywrócenie właściwych równowag metabolicznych, dzięki czemu nasze włosy, skóra i paznokcie będą miały „zdrowy" wygląd.

    Sławomir Puczkowski

Blog dr. Puczkowskiego